اصول زیبایی و لمینت

در بحث لمینت و زیبایی که امروزه بسیار گسترده شده و خیلی از افراد به سمت آن می­روند، تنها سلیقه و هنر دندانپزشک نیست که تاثیرگذار است؛ بلکه اصولی تحت عنوان اصول زیبایی(esthetic principles) وجود دارند که به موضوع زیبایی از بعد علمی نگاه می­کنند. بی شک یادگیری این اصول به دندانپزشک کمک می­کند تا کار بهتر و قابل قبول­تری را به انجام رساند. پس از یادگیری این اصول با دیدن یک عکس از دندان لیمنت شده به راحتی می­توانید تشخیص دهید که چه مشکلاتی دارد.

• اولین مورد که باید به آن توجه شود، رابطه­ی دندان و صورت است؛ بدین صورت که خط بین مردمکی(خطی که مردمک­ها را به هم وصل می­کند) باید با خطی که لبه­ی اینسایزال دندان­ها را به هم وصل می­کند، موازی باشد.   

• میدلاین دندانی و صورتی بیمار یکسان باشد. برای تغییر میدلاین دندانپزشک نمی­تواند کار زیادی انجام دهد اما حداقل نکته­ای که باید رعایت شود این است که میدلاین یک خط عمود باشد. میدلاین زاویه­دار به هیچ وجه قابل قبول نیست.
• بایستی انحنایی(curvature) که لب پایین دارد با انحنای خطی که لبه­ی دندان­های بالا را به هم وصل می­کند تناسب و به گونه­ای توازی داشته باشد. بدترین حالت زمانی است که این دو خط انحنای معکوس داشته باشند.

• وقتی بیمار لبخند می­زند باید یک فضای تیره در باکال دندان ها(buccal corridor) در دو طرف وجود داشته باشد.

Anterior sextant characterization: ویژگی هایی که در ادامه ذکر می­شوند شاید ساده و جزئی به نظر بیایند، اما تاثیر بسیار مهمی در ایجاد یک لبخند درست و مناسب برای بیمار دارند.

1. Size:

*سایز دندان باید متناسب با صورت بیمار باشد. در یک لبخند ایده آل سایز دندان­ها نسبت به یکدیگر باید رعایت شود؛ وقتی از رو به رو نگاه می­کنیم دندان سنترال حداکثر عرض، دندان لترال کمتر از سنترال و دندان کانین که در قوس دارد فقط نیمه­ی مزیالی­اش باید دیده شود.(مانند شکل)

*همچنین عرض و طول هر دندان نیز باید باهم متناسب باشند. برای دندان سنترال که عرضش 8 و طولش 10 میلی متر است، گفته می­شود نسبت عرض به طول 0.85 تا 0.75 قابل قبول است، اما نسبت 0.75 بهتر است.

*در دندان سنترال از نمای کنار باید 3 پلن سرویکال، میانی و اینسایزال را مشاهده کنیم. از نمای رو به رو هم باید 3 پلن mid facial، mesiofacial و distofacial دیده شود؛ یعنی بتوانیم transitional line angle  ها را ببینیم. transitional line angle ها در نمای رو به رو همان خطوط براقی که در دندان دیده می­شود را ایجاد می­کنند. هرچه به سمت خلف می­رویم، transitional line angle باید بیشتر به مرکز دندان نزدیک شود. به این صورت که در دندان لترال نسبت به سنترال، لوب میدباکال کوچکتر و دو لب دیگر بزرگتر می­شوند. در دندان کانین لوب مزیوباکال خیلی بزرگ و لوب میدباکال خیلی کوچک می­شود.

*رعایت ماکروتکسچر دندان نیز اهمیت دارد؛ در دندان سنترال سطح لبیال کاملا صاف نیست و دارای دو تعقر مزیالی و دیستالی است که رعایت کردن آن ها باعث می­شود دندان شما به حالت طبیعی نزدیکتر شود. توجه شود که تعقر مزیالی بلندتر است.

*شیب دندان کانین متناسب با شیب خطی که گوشه چشم را به گوشه دهان وصل می­کند، می­باشد.

*قسمت مزیال دندان سنترال صاف است اما قسمت دیستال آن یک انحنا دارد. وقتی frontal protuberance را به گوشه ابرو و سپس به قوس زایگوما وصل کنید، یک انحنا به دست می­آید. انحنای قسمت دیستال دندان سنترال باید مطابق با این انحنا باشد.

2. Form: 3 فرم کلی برای دندان ها داریم؛ فرم مربعی برای افراد با صورت مربعی شکل، فرم مثلثی برای افراد با صورت عادی و فرم بیضی. فرم مثلثی شایع­ترین فرمی است که مورد پسند بیماران واقع می­شود.
3. Axial inclination: ریشه دندان سنترال به صورت upright قرار می­گیرد و همینطور که به سمت خلف می­رویم، ریشه­ها دیستالی تر می­شوند. درواقع وقتی از رو به رو نگاه می­کنیم به صورتی باشد که تاج ها به هم نزدیک و ریشه­ها در حال دور شدن از هم باشند.

4. Incisal embrasure: از قدام به خلف امبراژور بزرگتر می­شود. همچنینcontact point سرویکالی تر قرار می­گیرد.

5. Color: باید دندانپزشک بهترین رنگی که به صورت می­آید و کمترین کنتراست را دارد، انتخاب کند. متاسفانه امروزه بیماران بیشتر تمایل به رنگ سفید یخچالی دارند که رنگ قابل قبولی نیست☹
6. Gingival zenith: زنیت بالاترین ارتفاع لثه­ی دندان است. در این خصوص دو نکته قابل ملاحظه است: 1)زنیت دندان سنترال باید حداقل یک میلی­متر از دندان لترال بالاتر باشد. زنیت کانین هم حداقل یک میلی­متر از دندان سنترال بالاتر باشد.2) در دندان سنترال زنیت 1 میلی­متر دیستالی تر از خط midbuccal، در دندان لترال 0.4 میلی­متر دیستالی تر نبست به این خط و در کانین روی خط midbuccal قرار می­گیرد.